Vooruitgang in complexe processen is vaak niet lineair of voorspelbaar. Bovenstaand levensmotto helpt mij om stil te staan bij complexe situaties en die met enige afstand ‘van de zijkant’ te bekijken. Dit geeft een nieuw perspectief op een andere, onverwachte of indirecte aanpak. In plaats van recht vooruit te gaan, kan het nemen van een zijstap - het afwijken van de gebaande paden of conventionele methoden - juist leiden tot de grootste vooruitgang of het oplossen van een knelpunt. Het helpt mij om vanuit een andere richting te kijken, om zo uiteindelijk beter vooruit te komen. Die doorlopende wisseling van perspectief is nodig in een complexe uitdaging. Daar beleef ik plezier aan.

Door in de hectiek van alles rustig te blijven neem ik beter waar wat er aan de hand is. Dan voel ik wat het met me doet en hoe bepaald gedrag in een situatie het proces blokkeert of juist helpt. Dit is nodig om mijn eigen gedrag te baseren op mijn waarden en ‘het goede’ te doen. Dat lukt me alleen, als ik me verbind met de situatie, met de mensen en met wat de mensen beweegt. Zo kan ik ook anderen helpen voor zichzelf te voelen wat nodig is.

Ik kan mijn werk goed doen, doordat ik weet dat we samen meer weten dan allebei apart. Door wat de ander zegt kom ik bij het beste in mezelf. En andersom – door wat ik zeg, kom jij hopelijk ook bij het beste in jezelf. Dat geeft verbinding en betere oplossingen.

In mijn leven probeer ik de negatieve impact van mijn keuzes en gedrag op het klimaat zoveel mogelijk te beperken. Dat betekent dat ik werk in de regio die ik bij voorkeur met het Openbaar Vervoer of de speedbike goed kan bereiken. Vanuit mijn woonplaats Rotterdam is dat de provincie Zuid Holland (en omstreken).